화요일

03.45 a.m.


μια ερωτηση:
ΖΕΙΣ;

μια απαντηση:
ΕΠΙΖΩ..ΑΥΡΙΟ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΜΕΡΑ,ΚΑΛΗΜΕΡΑ.

ειναι η μερα που με βρισκει στο δοξα πατρι,το πρωι που με σηκωνει για τη δουλεια,για να μιλησω με ολους εκτος απο σενα. το εχω λιωσει το τραγουδι,τα αυτια μου επαναλαμβανουν τις συγχορδιες συνεχως..θα το ξεριζωσω...λαλαλαλα.πως χαμογελασα το πρωι..

ερχεται η μερα,ερχεται η ευκαιρια.γρηγορα ξανα σε μερη γνωστα,βρισκεται αυτη η εικονα που θα βαλει στο πλυντηριο ολα τα αλλα ρουχα και θα αφησει στο καλαθι μονο το δικο σου που ενα χρονο τωρα αρωμα δεν αλλαξε κι εχει την ιδια γλυκια μυρωδια με τοτε.
θεση στο παραθυρο παντα,να φευγουν τα χωραφια και τα πουλια πισω μου,να κοιταω μονο μπροστα(αναποδα ζαλιζομαι).. θα σου τραγουδησω να γινουμε φως.


τις προαλλες ημουν σε ενα ταξιδι στις νοτες,σκεφτηκα να σε παρω,θα κοιμοσουν,εσενα σκεφτομουν,ηθελα νασαι εκει.
i'm your oblivion..she's gone. .


νασαι καλα, ναπροσεχεις.. και του χρονου.