Αραγε θαρθεις; Θα το αντεχες;
Να αντεξω και για τους δυο μπορω, αλλα να ξερω οτι εστω προσπαθησες,να ξερω οτι ηθελες.
Ακουσα απο κοσμο να διαλαλει τις απαισιες θεωριες- κατηγοριες περι αδιαφοριας και αναποφασιστων καταστασεων..και δε ξερω αν πρεπει να γελασω η να λυπηθω για αυτους πια..οταν δε κοιταζονται στον καθρεφτη τους ,να δουνε τι εκαναν οι ιδιοι..τωρα ισως μαθανε.
Μη πεις ποτε σου οτι δε προσπαθησες...προσπαθησες να παλεψεις μεσα σου τις μερες που περνουσανε, σαν τουβλα σκαγανε μπροστα στα ματια σου,βαριες κι επικινδυνες..
Κι οταν ερχονται αυτες οι μερες του Μαρτη που μυριζει ανοιξη παλι ,και καθε μυρωδια θα μου θυμισει ποσο εφαγα με τα ποδια αυτη την παραλια που ηταν η μονη μου σωτηρια απο τους Νιαγαρες στους πεντε τοιχους.. Ναναι καλα που ολο κι ομορφαινει και φιλοξενει τις σκεψεις μου.. The sea of love..
Κι ανυπομονει να φτασει εκει οπου ολα ξεκινησαν,αλλαγμενη στους μηνες,με καινουριο δερμα και μαλλια,καινουρια παπουτσια,ιδια ματια.
Να ξαναδει εκεινο το σκοταδι να τυλιγει τη γωνια.Λιγο μονη της πια αλλα με τις αναμνησεις ολοζωντανες.
Κι ας ερχοτανε ..ποσο θα τοθελε..Να την επαιρνε αγκαλια και να ταξιδευανε σε αλλη γη,να την ειχε κακομαθημενη,να τον ταιζε στο στομα,να την κοιταγε στα ματια,να την εκανε δικη του καθε βραδυ.Και να ερωτευονταν απο την αρχη ξανα..καθε μερα.
Σαν να περασανε χιλια χρονια ειναι..κι εγω παρακολουθω την ταινια απο τον καναπε μου με κρασι και τσιγαρο.παλι θολωνουν ολα.
Θα ειναι χαπι το εντ αραγε?ποτε δε κατελειξα τι προτιμω..
Θα θελα μια φορα να'ναι καλο το τελος..ετσι. Για αλλαγη..
The Empty House - Marco Beltrami
